Słownik polsko-niemiecki. 2014.
stosownie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., stosownieniej {{/stl 8}}{{stl 7}} zgodnie z czymś, odpowiednio do warunków, okoliczności itp.; właściwie, jak należy, według czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachowywać się stosownie. Ubrać się stosownie. Odezwać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stosownie — stosownieej «zgodnie z czymś, odpowiednio, właściwie; według czegoś» Stosownie do rozkazu, do życzenia. Zachowywać się stosownie (do okoliczności, do warunków). Ubierać się stosownie do mody, do wieku … Słownik języka polskiego
styl — 1. Coś w tym stylu «coś podobnego, zbliżonego do czegoś, coś mniej więcej takiego; coś w tym rodzaju, coś w tym guście»: Mówiła (...) że każdy jest kowalem swojego losu, każdy ma prawo do własnego szczęścia i wolności osobistej, i tak dalej. Nie… … Słownik frazeologiczny
giętki — giętkitcy, rzad. giętszy «dający się giąć, uginać, łatwo się gnący; gibki, elastyczny, sprężysty» Giętka gałąź, łodyga, leszczyna. Giętkie deski, druty, pręty. Giętki kręgosłup węża. ◊ Człowiek o giętkim karku, mający giętki kark «umiejący być… … Słownik języka polskiego
godnie — godnieej 1. «w sposób właściwy odpowiedni (dla kogoś, czegoś); należycie, stosownie» Godnie powitać, przyjąć kogoś. Godnie uczcić czyjś pobyt. 2. «z godnością, z poczuciem własnej wartości; dumnie, wzbudzając szacunek» Zachowywać się godnie.… … Słownik języka polskiego
miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary … Słownik języka polskiego
okoliczność — ż V, DCMs. okolicznośćści; lm MD. okolicznośćści «wydarzenie (godne uwagi), fakt, zajście, sytuacja; wydarzenia, fakty uboczne; jeden ze składników sytuacji, fakt towarzyszący czemuś, szczegół do czegoś należący; sposobność» Nieprzewidziana,… … Słownik języka polskiego
podług — przestarz. «wzorując się, opierając się na kimś, na czymś; zgodnie z kimś, z czymś; stosownie do czegoś; zależnie od czegoś, w odniesieniu do czegoś; według» Kroić płaszcz podług modelu. Sądzić ludzi podług siebie. Zrobić coś podług instrukcji,… … Słownik języka polskiego
ukierunkować — dk IV, ukierunkowaćkuję, ukierunkowaćkujesz, ukierunkowaćkuj, ukierunkowaćował, ukierunkowaćowany ukierunkowywać ndk VIIIa, ukierunkowaćowuję, ukierunkowaćowujesz, ukierunkowaćowuj, ukierunkowaćywał, ukierunkowaćywany, książk. «nadać czemuś… … Słownik języka polskiego
umorzyć — dk VIb, umorzyćrzę, umorzyćrzysz, umórz, umorzyćrzył, umorzyćrzony umarzać ndk I, umorzyćam, umorzyćasz, umorzyćają, umorzyćaj, umorzyćał, umorzyćany 1. «zmniejszyć lub zlikwidować zobowiązanie pieniężne uzyskując zrzeczenie się należności przez… … Słownik języka polskiego
według — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub z innymi wyrazami o ich funkcji) w dopełniaczu, oznaczający: stosownie, odpowiednio do czegoś; zależnie od czegoś, zgodnie z czymś, opierając się na czymś, wzorując się na czymś, kierując się czymś, w… … Słownik języka polskiego
